Una tarde de otoño, llega a El Ultimo Hogar una enana a quien el Venerable Consejo de Ancianos de Kendermore ha contratado para que escolte a Tasslehoff Burrfoot de regreso a su ciudad natal a fin de que cumpla el compromiso de matrimonio, concertado desde su infancia. Para asegurar su comparecencia, el Consejo ha encarcelado a su tío favorito: Saltatrampas. El viaje es muy accidentado ya que siguen la ruta en un mapa anterior al Cataclismo, lo que les lleva a través de montañas, pantanos e incluso un mar que supuestamente no debería existir... El grupo, al que también se han unido varios enanos gully, llega a un pueblo donde se celebran las Fiestas de Otoño. Tas sube a una de las figuras del carrusel, un dragón, que cobra vida y se lo lleva volando a una fortaleza de las montañas de donde conseguirá escapar, montado esta vez a lomos del último mamut lanudo...

copy-pasted from my Librarything account: Not that bad, though at times hard to plough through. Some errors, also or again in making Tasslehoff too human. Same error occured in Wanderlust, though it was a little less bad there. Not the best Preludes book, though.

Er zitten een paar dingen in die niet echt overeenkomen met andere DL-boeken/verhaallijnen en zoals iemand op Amazon ofzo schreef: Tas' gedrag e.d. wordt beschreven alsof hij een mens is. Vergelijk dat met hoe Weis & Hickman hem beschrijven en je zult direct merken dat er iets niet klopt. Hij komt soms te verstandig over, wat ook het geval was in Wanderlust (Meeting Sextet serie), die ze ook geschreven heeft.

Een ander probleem is dat Mary Kirchoff zaken uit de huidige (= onze) wereld opneemt in het verhaal, waardoor het verhaal of de context, de wereld, iets minder "speciaal" wordt.

Algemeen beschouwd is Kendermore geen slecht boek, maar het behoort niet tot de betere en is een van de mindere in de Preludes-reeks. ( )

This only got three stars, because Tas happens to be my favorite of the DL characters and the whole book was about him. (Even have a cat named Tasslehoff Burrfoot...Tas)

HOWEVER, once the DL books begin to be written by other authors than the original pair...they're relatively crap. This is MUCH better than the Jean Rabe books though. ( )

It kind of lost me along the way. It was just too random, and I didn't care enough about the characters. I quit halfway through, right about when the plotline quit making sense. Besides that, I felt like the regular Dragonlance characters got out of character a lot. Tasslehoff was way too solemn, and the author emphazised Tanis' good looks way too much. I mean, sure, he's adorable, but she just went on and on... I think it's pretty clear who her favorite is. =) ( )

"La dannazione di Kendermore" sta a Dragonlance un po' come il telefilm di Hercules sta alla mitologia greca: i riferimenti si sprecano, ma certo il risultato non è paragonabile all'originale, pur risultando (abbastanza) godibile. La vicenda è un po' banale e può andare come diversivo, ma non mi ha tenuto certo incollato al libro per conoscerne l'esito.
Si tratta dunque di un libro con poche pretese, senza contare che ritengo Margaret Weis l'unica capace di valorizzare appieno il personaggio di Tas. ( )