Een briljant boek over het leven van Adele Schopenhauer, de zus van de filosoof Arthur. Zoals je van Ferron verwachten kunt, geeft het een méér dan Schopenhaueriaanse visie op het leven – met aan de ene kant de oversekste cultuur in de hogere kringen van het groothertogdom Saksen-Weimar en aan de andere kant de eenzaamheid en het verdriet van de hoofdpersoon. Zonder dat zijn naam ook maar een keer genoemd wordt, speelt Johann Wolfgang von Goethe een prominente rol in dit boek.

Ook typerend voor Ferron: het citaat "Selbst die Liebe und der Kummer sogar" op blz. 29 is een anachronisme. Het komt uit het refrein van het "Lied eines Freudenmädchens" (1934) van Bertolt Brecht (tekst) en Hanns Eisler (muziek): "Gott sei Dank geht Alles schnell vorüber / Auch die Liebe und der Kummer sogar / Wo sind die Tränen von gestern Abend / Wo ist der Schnee vom vergangenen Jahr?" Wel erg toepasselijk! ( )