Dit werk is een goede aanvulling op oudere overzichten van de geschiedfilosofie (van Van der Dussen en Von der Dunk). Die boden vooral een overzicht van de diverse stromingen in de 19de en 20ste eeuw, en draaiden meestal om klassieke vraagstukken als dat van de causaliteit, de vraag of de geschiedenis gedetermineerd was of niet, of de geschiedkunde een wetenschap was of niet, of er sprake was van geschiedkundige wetten enz. Herman Paul zoemt vooral in op de “narrative turn”, de postmodernistische wending in de geschiedwetenschap die vooral door de Amerikaan Hayden White gestalte werd gegeven, en die de waarheids- en objectiviteitsvraag ontwijkt door te stellen dat elke geschiedschrijving een constructie is. Gelukkig denkt Paul die aanpak consequent door, zodat hij de postmodernistische valkuil van het relativisme weet te vermijden en toch uitkomt bij (relatieve) grondvesten die een historisch metier mogelijk en zinvol maken. ( )