Frances Hilliard's father has just died in Nice. He'd never spent much time with his daughter, but knowing he had little time left, he'd taken Frances on an extravagant European holiday. Unknown to Frances, her father had always spent everything he earned, so she is shocked to find that she is staying in an expensive hotel suite, without enough money to pay the bill or the fare home to New York. When a man reeking of perfume accosts her in the street, then sends her $5000, she realises that her father has involved her in a risky situation she does not understand. The arrival of Richard Amberley, whose wife was murdered 2 years ago, and who has received a letter from Frances's father, begins to explain what her father has done.

This was a very good Eberhart. It had an idiot orphan heroine who blundered around in blizzards pursued by a murderer; a love interest decades too old; a horde of wealthy upper-class suspects that included an eccentric uncle and a beautiful, brainless eavesdropper with a malicious, impecunious younger brother. ( )

Over het boek: Een onopgeloste moord — vijf chantagebrieven waarvan er wellicht één de identiteit van de moordenaar kan onthullen — een verbeten speurtocht naar het dagboek van een overleden strafpleiter — een verblindende sneeuwstorm die alle verbindingen praktisch onmogelijk maakt ... De speurtocht naar het dagboek haalt heel wat koeien uit de sloot, die wel, zoals dat heet, bejaard zijn, maar daarmee beslist niet ongevaarlijk zijn geworden. Want er valt nogmaals een slachtoffer onder moordenaarshand. De politie wordt bij haar onderzoek gehinderd door een teveel aan aanwijzingen en een tekort aan feiten. En Frances Hilliard wenste dat haar vader voor een iets minder problematische nalatenschap had gezorgd. "Moord per omgaande' is zonder twijfel de meest fascinerende thriller die Mignon G. Eberhart in haar glanzende carrière heeft geschreven.
Over de auteur: Mignon G. Eberhart begon met schrijven om de eenzaamheid te verdrijven: haar man is nl. ingenieur en vanwege zijn werk vaak lang van huis. 'Ik houd echt van thrillers,' zegt zij, 'ze zijn leuk om te lezen en te schrijven. Maar ik huiver als ik in het donker een trap op moet en tegen bloed kan ik niet.' Dat verhindert niet dat donkere trappen en bloed in haar boeken veelvuldig voorkomen.

Bron: Achterkaft Prisma Detective 121