Marnix Peeters

Vrouwonvriendelijke, homofobe en racistische karikaturen. Als kolder bedoeld proza voor mensen die platte humor het hoogst haalbare in het leven beschouwen. Tot nu toe had ik niet eerder iets van Peeters gelezen en ik mag hopen dat ik de rest van mijn leven verstoken zal blijven van dit proza. Je vraagt je af in welk achtergebleven gebied mensen dat nog humoristisch vinden. Hoe krijg je het allemaal uit je pen? Je hoeft niet eens heel woke te zijn om de zouteloze grappenmakerij vol verbijstering te lezen. De ene flauwiteit na de andere. Het ene stereotype na het andere in van die op de borst kloppende zinnen. Natuurlijk is dit een klucht vol overdrijving en natuurlijk zijn dit allemaal personages die iets zeggen binnen een fictionele werkelijkheid en het mag allemaal, maar waarom zou je het moppentrommeltje van je foute zeventigjarige oom willen publiceren? aldus Coen Peppelenbos op TZUM literair weblog (7NOV2021)… (lisätietoja)

Ja ja, het leven is een strijd en Peeters maakt dit nog maar eens duidelijk in een schrijnend en indroevig boek dat hier en daar plotgewijs ineenzakt als een volbakken vissoufflé, maar wie maalt daar om in dit perverse universum waar schokken om te schokken de normaalste zaak is. Hoe goorder hoe liever, daar is het Peeters duidelijk om te doen en dat werkte soms wel wat op mijn kleine teen. Bij wijlen schuddebuikend grappig en - het moet gezegd - geschreven in een consistent zwierige stijl die zich in één reutelende ruk laat weglezen.… (lisätietoja)