Charles LewinskyKirja-arvosteluja

Kurze Inhaltsangabe
Der Sebi ist nicht gemacht für die Feldarbeit oder das Soldatenleben. Viel lieber hört und erfindet er Geschichten. Im Jahr 1313 hat so einer es nicht leicht in einem Dorf in der Talschaft Schwyz, wo die Hacke des Totengräbers täglich zu hören ist und Engel kaum von Teufeln zu unterscheiden sind. Doch vom Halbbart, einem Fremden von weit her, erfährt der Junge, was die Menschen im Guten wie im Bösen auszeichnet – und wie man auch in rauhen Zeiten das Beste aus sich macht.

Schweiz 1313: Der Sebi lebt mit seiner Mutter und seinen älteren Brüdern in einem kleinen Dorf. Es gibt viel zu tun, doch der Sebi ist weder für die harte Arbeit noch für das Soldatenleben oder das Klosterleben gemacht. Er ist ein Freund von Geschichten, sei es die gehörten oder auch seine eigenen ausgedachten. Als dann ein Fremder ins Dorf kommt mit einem Gesicht voller Brandnarben, bekommt er von den Dörfler einen Namen verpasst, wie bei allen anderen auch. Er ist der „Halbbart“. Er bleibt für sich und redet kaum. Aber mit dem Sebi, mit dem redet er und der Sebi ist fasziniert von diesem Fremden. Sebi versteht nicht alles, was der Fremde sagt, aber das macht nichts.
Der Autor Charles Lewinsky erzählt mir großer Fabulierlust. Die Sprache ist entsprechend üppig. Das Buch umfasst ungefähr 700 Seiten und die Schrift ist sehr klein, dass macht das Lesen anstrengend. Es passiert auch gar nicht so viel in dieser Geschichte, meist sind es die Alltäglichkeiten. Aber das wird alles sehr detailliert und erzählfreudig berichtet.
Die Geschichte spielt in der Zeit des Marchenstreit, bei dem die einfachen Leute zwischen die Interessen der Mächtigen geraten, sei es die der geistlichen oder die der weltlichen Machthaber. Da harte und oft auch gewalttätige Leben im Mittelalter wird gut dargestellt.
Ich mochte den etwas naiven Sebi mit seiner hoffnungsfrohen Einstellung, der mit dem geheimnisvollen Fremden gut klarkommt. Erst so nach und nach erfahren wir, was dem Halbbart widerfahren ist. Der Halbbart wird von Sebi zum Freund erkoren. Der Vater vom Sebi ist schon lange tot und der Dreizehnjährige kann eine männliche Bezugsperson, zu der er aufschauen kann, gut gebrauchen. Aber auch die anderen Personen sind individuell (was sich schon in ihren Namen ausdrückt) und interessant beschrieben.
Es ist kein Buch, das einen mit seiner Spannung gefangen nimmt, dennoch hat es mir Freude bereitet.

Als op een nacht in 1871 een ver familielid bij de deur van de Meijers aanklopt, kan niemand vermoeden dat hun leven vanaf dat moment radicaal zal veranderen. Hun wereld in het dorp Endingen is op dat moment klein, maar nog intact. Dan duikt wervelwind Janki op, een ver familielid, al weet niemand er het fijne van. Een jaar later heeft hij een bruid - de aangenomen dochter annex dienstmeid Chanele, een vrouw die op vele momenten een beslissende rol gaat spelen in het leven van de Meijers - en een stoffenwinkel in Baden.

Vijf generaties beslaat de geschiedenis van de Meijers, een geschiedenis vol liefdesgeluk en levensdroefenis, en vol strijd om succes en acceptatie. Van de kleine, gave wereld van Endingen, waar veehandelaar Salomon Meijer zijn altijd opgevouwen paraplu tot een symbool van zijn betrouwbaarheid heeft gemaakt, gaat het naar het mooiste warenhuis van Zürich, en voorbij de landsgrenzen. En steeds raakt de wereld een stukje meer uit zijn voegen.

Johannes Hosea Stärckle ist ein Meister des Wortes. Aber nur des geschriebenen Wortes, gesprochen bekommt er kaum mehr eine Silbe heraus, bevor das Stottern losgeht. Das war mal anders, aber Geschehnisse aus seiner Kindheit haben ihn zu dem gemacht, was er ist und das geschriebene Wort wurde zu seinem Beruf. Jedoch nicht als Journalist oder Schriftsteller, sondern als Betrüger, weshalb er auch jetzt eine Gefängnisstrafe absitzen muss. Dies hindert ihn jedoch nicht am Schreiben und der Padre wird sein Publikum. Ihm vertraut er sich, erzählt aus seiner Kindheit in der Sekte, den Umgang des Vaters mit seinem Stottern, aber auch dem Betrug, den er begangen hat – was klingt wie die Beichte eines Geläuterten, stellt sich jedoch bald schon als weitere Manipulation heraus. Seinen Mitinsassen bleibt sein Talent nicht verborgen und wissen ebenfalls daraus Profit zu schlagen, den Wehren kann sich der Stotterer kaum.

Charles Lewinsky ist seit vielen Jahren eine feste Größe in der Schweizer Literaturwelt. Zahlreiche seiner Romane wurden für hochrangige Preise nominiert und ausgezeichnet. Sein neuer Roman zeichnet sich für mich durch eine pointierte und treffgenaue Sprachgestaltung aus, inhaltlich konnte mich sein Protagonist nicht ganz überzeugen.

Genaugenommen gibt es nur eine Erzählstimme, die des Johannes Hosea Stärckle, der sich jedoch mal in Briefen an seinen Padre wendet, mal in seinem Tagebuch Trost sucht, mal als Geschichtenerzähler und auch als Briefeschreiber auftritt. Je nach Adressat wandelt sich Ton und Ausdruck, wirkt glaubwürdig und überzeugend. Dass die Straftäter sein Ausdrucksvermögen in seinem Sinne nutzt und auch im Gefängnis die Möglichkeiten von Manipulation und mitleiderregender Dramatik voll ausspielt, ist bei der Anlage des Charakters nachvollziehbar. Man muss sich am Anfang am Riemen reißen, um seinen Schelmenmärchen nicht zu glauben und in ihm nicht das Opfer zu sehen, als das er sich stilisiert.

Das Schreiben steht im Zentrum, dafür werden andere interessante Aspekte – die Hackordnung im Gefängnis, die Mechanismen, mit denen dort Macht demonstriert wird u.a. – an den Rand gedrängt, was ich etwas schade fand. Vor allem, da diese ihm letztlich seinen großen Wunsch ermöglichen.

Man kann sich mit Stärckle nicht identifizieren. Er ist zweifelsohne ein intelligenter Zeitgenosse, der geschickt die Fäden in der Hand hat, aber als Sympathieträger taugt er nicht. Eher als noch abschreckendes Beispiel, denn seine Manipulationsversuche machen vor nichts und niemandem halt.

Für mich war es letztlich etwas zu viel des Protagonisten. Keine andere Sicht, kein Schritt zurück durch eine neutrale Erzählinstanz, nicht einmal Antworten auf die zahlreichen Briefe erhält man als Leser, was einen ein wenig erdrückt. Zumal die Märchen Stärckles auch sehr viel Raum einnehmen. Sprachlich gelungen, auch die zentrale Figur interessant in der Anlage, aber letztlich genau dadurch etwas übers Ziel hinaus geschossen.

Een 660 pagina's lange Zwitserse familiegeschiedenis in vogelvlucht, met als rode draad het altijd en overal aanwezige antisemitisme. Dreigend & actueel, maar personages weinig uitgewerkt en jammer dat de Nederlandse vertaler/uitgever het nodig vond om de oorspronkelijke titel (Melnitz, naar het enige 'echte' personage in het boek) te banaliseren.

De lotgevallen van een Joodse familie in Zwitserland in de jaren 1871-1945.

Een Amerikaanse filmwetenschapper doet onderzoek naar de rol van een nazi-filmster in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog.

Een historicus gaat op zoek naar het ware verhaal achter het heldendom van een acteur, een Duitser in de Tweede Wereldoorlog. Hij is pas aan het eind van zijn leven in staat het bewijs ervan te leveren, maar dan is niemand er nog in genteresseerd. het grootste gedeelte van het boek bestaat uit het verhaal van een jong meisje dat bij de filmopnames aanwezig was, in een Zwitsers dorpje. Dat is het mooiste en schrijnendste aan het verhaal.

This book leaves me somewhat in difficulty. The story is entertaining enough, though a little too artificial, too smooth to be entirely credible. The narrators love story, hinted at, does not have a genuine feel either, until the one chapter devoted to it, in the middle of the book, which is beautiful! The author's style is smooth but packd with metaphores, most of which do not contribute anything. All in all worth and fun reading, but with considerable defects.

A few years ago 2? I visited the bookstore here in my city aka village and this book was on display. Of course I was intrigued mainly because Meijer is my surname and I liked the first words I read but I had not bought a new Dutch book for so many years and it was quite expensive.

Guess my joy when I found it in the secondhand store today for just 1.50! It is a huge harback and in good shape. Excited! It is huge though.

Le premier chapitre vous entraîne immédiatement dans une danse macabre fascinante, un kaddisch pour tous ceux que la Shoah a emportés, mais aussi le chant de tristesse, de deuil et de vague culpabilité des survivants, les Juifs de Suisse qui n’apprennent qu’à la fin de la guerre ce qu’ont subi en Europe leurs coreligionnaires. Ce roman est un entière réussite. La saga familiale est menée avec force détails et rebondissements, puissamment et tragiquement intégrée à l’histoire européenne. Les portraits des personnages sont tout à la fois si subtils et si marquants que chacun d’entre eux sa vie, son caractère et accompagne bien après la fin de sa lecture le lecteur qui jamais ne se perd dans les ramifications de la famille Meijer.

Eine jüdische Geschichte - jüdischer Friedhof im Aargau, besucht mit Johanna

Een van de indrukwekkendste romans die ik heb gelezen.

Na Het lot van de familie Meijer was dit toch wel een klein beetje een teleurstelling. Minder leesbaar, minder verhaal.

Er is enige moed voor nodig om een fictieve autobiografie te schrijven over een min of meer bekend personage wiens leven is geëindigd in de ovens van Auschwitz. Je kunt bij die moed overigens ook enige kritische vragen stellen. Bij voorbeeld de vraag of het nu wel zo kies is om met deze opzet een -elders min of meer goed gedocumenteerd- tragisch verlopen leven, ook nog op een literaire wijze te gaan beschrijven. Het blijft bij mij wat wringen.

Enfin, het boek vertelt het verhaal van Kurt Gerron (Gerson) die vóór de nazi-tijd algemeen als Duitslands voornaamste karakterspeler werd beschouwd. Als toneelspeler, filmacteur en belangrijk regisseur genoot hij naast beroemdheden als b.v. Marlene Dietrich, intetnationaal aanzien. Ook in Nederland kwamen belangrijke productie tot stand, waaronder de verfilming van A.M. de Jong’s ‘Merijntje Gijsen’.
Het boek beschrijft zijn leven waarvan zijn jeugd ‘eindigde in de zomer van 1914. Daarna was er geen wereld meer waarin je jong kon zijn. Ze maakten van ons volwassenen zoals je van een koe worst maakt’. Ernstig gewond hervindt hij toch weer zijn leven dat vervolgens zal eindigen in Theresienstadt.
Een alles leidend thema in dit leven is de ‘bekentenis’ van Gerron dat hij wel oog had voor de enkeling maar geen aandacht schonk aan de massa. De furie die los kan breken wanneer de mens deel gaat uitmaken van een groepsbeweging, daar heeft hij volgens dit verhaal geen notie van gehad.
In Theresienstadt krijgt hij van de commandant ‘het verzoek’ een film te maken, een verzoek dat hem in hoogste verwarring brengt. In de veronderstelling dat hij met het maken van deze film levens -o.a. dat van zijn eigen vrouw- kan redden, begint hij aan dit duivels project. De rest is geschiedenis en is in veel boeken beschreven.

Klinisch gesproken is dit een indrukwekkend boek waarin op onnavolgbare wijze de depersonalisatie van de gevangenen wordt beschreven. Angst, ‘een ziekte die steeds opnieuw uitbreekt’ ontwikkelt zich tot een soort ‘malaria van de ziel’ waarbij het karakter van de mens (vrijwel) geheel verdwijnt. Maar…… het is in dit boek wel fictie, en dan begint het weer te wringen, er zijn toch getuigenverslagen van mensen die het hebben overleefd ?. Lewinsky verkondigt geen nieuws, hij brengt een gebroken mensenbestaan weer tot leven, dat wel. Qua compositie valt er niets op aan te merken.
Kortom, een prima geschreven boek waarbij de echte waardering misschien in de toekomst zal liggen.
Dat is de reden waarom ik ‘de sterretjes van waardering’ vooralsnog achterwege laat.

(voor geïnteresseerden : het is alleszins aan te raden om naast dit boek ook het boek van George E. Berkley: ‘Theresienstadt’ te lezen)

WOII in een dorp: het gaat nooit over - lees achter elkaar De Vergelding (Jan #Brokken) en Courtillon (Charles Lewinsky) en huiver.

Wondermooie beeldspraak gebruikt hij, soms wordt het iets teveel.½

“I have learned to live without freedom, without hope. So why do I find it so damned hard to live without my conscience.”
The book is telling the partly true partly fictional story about the Jewish actor, entertainer and stage director Kurt Gerron who was very popular in Berlin in the twenties and early thirties. In 1933 he flees from the Nazi's and ends up in the Netherlands after short stops in Vienna and Paris. In the Netherlands he continues his career with performances in the “Joodse Schouwburg” and cooperating on several Dutch movies. With his wife Olga he is being transported to Westerbork and after deported to Theresienstadt. Here the SS asks him to make a movie in which the humiliating life in the ghetto is portrayed as a paradise. Declining the offer means a one way ticket to Auschwitz but accepting means betrayal to his art and oneself. Author Charles Lewinsky was born in 1946 and divides his time between Zurich and France. He has made a career in the movies, directing and as play writer. He wrote several novels who have been translated in various languages. He has won various awards for his books. Review Last year I read my first Lewinsky, the very popular “Het lot van de familie Meijer”. Though I enjoyed the use of language in that book I was less enthralled with the story. When I heard the synopsis of this book though I knew I had to have it. A bookshop in Amsterdam was having a signing with Charles Lewinsky and though I was not able to attend there they made sure I got a signed copy 3 days after the release, thanks Athenaeum Amsterdam. When I got really fed up with my books for this month I decided to pick this one up and I am happy I did. The author continues his beautiful use of language in this book. There are so many strong one liners in this book that make you gasp, think or cry. There is one main character in this book and that is Kurt Gerron, the actor. All the other people are playing a role in his life. The most important his wife Olga who seems to be the only person able to see what really goes on in his mind. It is clear he loves her very much and she is the most important. But he himself is the second best in his life. The actor and famous stage director. I loved how the author build his personality. Sometimes you really wonder how he can be so blind to things around him and you really feel like yelling at him because he is making all the wrong decisions. Other times you just want to go and help him. The story itself is partly true part fictional. You do not really get that feeling though when you read it. If you want to know which parts are made up you would have to do a lot of research. If the author would have claimed it was Gerrons diary which he made readable I would have believed it too. It is a book I am going to put on my bookshelf and pick up again in 10 years cause I remembered it was so beautifully written.

Een vreemdeling arriveert in Courtilon, een slaperig dorpje in de Franse provincie. Het lijkt er vredig en de tijd is er stil blijven staan. Precies de goede plek voor de vreemdeling, die in stilte een ongelukkige liefdesaffaire wil verwerken. Hij besluit te blijven. Hoe langer hij echter de schijnbaar intacte wereld van zijn buren gadeslaat, des te meer scheurtjes worden er zichtbaar. De dorpsbewoners lijken allemaal een onaangenaam geheim te bewaren, waarvan de oorsprong decennia oud is. Zelfs als er sprake is van brandstichting en moord, wordt geprobeerd de sporen naar een nooit bestrafte misdaad uit te wissen. Meer en meer merkt de vreemdeling hoe hij zelf betrokken raakt bij deze omineuze samenzwering.

Charles Lewinsky, auteur van de bestseller 'Het lot van de familie Meijer', weeft een psychologisch geraffineerd, compact web van intriges en misdaden.

Le narrateur (allemand) essaie d'oublier son passé en enquêtant sur la vie de ce petit village de l'est de la France. Au début on croit à une description psychologique assez lisse et banale. Et puis on découvre peu à peu les haines et les culpabilités qui pèsent sur de nombreux personnages. Je craignais une histoire un peu gentille, un peu naïve, on en est loin. C'est une histoire étouffante où tout n'est pas dit (ce que j'aime toujours !) et même si ce n'est pas forcément crédible je me suis laissé emmené par cette intrigue très bien menée.

Goeie fragmenten, traag - symbool voor de saaiheid en beslotenheid van het kleine dorpsleven? - , ietwat teleurstellend na 'De geschiedenis van de familie Meyer'

Als op een nacht in 1871 een ver familielid bij de deur van de Meijers aanklopt, kan niemand vermoeden dat hun leven vanaf dat moment radicaal zal veranderen. Hun wereld in het dorp Endingen is op dat moment klein, maar nog intact. Dan duikt wervelwind Janki op, een ver familielid, al weet niemand er het fijne van. Een jaar later heeft hij een bruid - de aangenomen dochter annex dienstmeid Chanele, een vrouw die op vele momenten een beslissende rol gaat spelen in het leven van de Meijers - en een stoffenwinkel in Baden.

Vijf generaties beslaat de geschiedenis van de Meijers, een geschiedenis vol liefdesgeluk en levensdroefenis, en vol strijd om succes en acceptatie. Van de kleine, gave wereld van Endingen, waar veehandelaar Salomon Meijer zijn altijd opgevouwen paraplu tot een symbool van zijn betrouwbaarheid heeft gemaakt, gaat het naar het mooiste warenhuis van Zürich, en voorbij de landsgrenzen. En steeds raakt de wereld een stukje meer uit zijn voegen. (source: http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/het-lot-van-de-familie-meijer/1001004...

Het verhaal is met een zeer komische noot neergezet. Het heeft een hoog vermaak gehalte zonder daarbij uit het oog te verliezen dat er een serieus verhaal verteld wordt.
Helaas is het wel zo dat sommige personages wat afgeraffeld worden. Toch kun je je van de meeste personages wel een aardige voorstelling maken.

Toch is het denk een verhaal waar niet iedereen iets mee kan. Ondanks de komische noot draait het boek vooral op negatieve gebeurtenissen. Het is een heel depressief verhaal. Verder kan het verhaal als langdradig ervaren worden

HET LEVEN verandert radicaal, als een ver familielid opduikt op zoek naar familie. Dat blijkt het begin van allerlei intriges en raadsels binnen de familie. Die worden in dit boek langzaam ontrafelt. In mijn beleving draagt elk familielid wel een geheim met zich mee. Ondanks de vijf generaties, die in dot boek voorrkomen, is het helder hoe de dwarsverbanden tussen de verschillende familieleden liggen.

Geweldig onderhoudend, spannend verhaal over drie generaties van de familie Meijer, in Zwitserland, vanaf ca. 1870 tot 1945.
Geeft heel indringend het sluipende van antisemitisme weer en een aardig inkijk in orthodox leven volgens de Joodse traditie. Jammer dat je afscheid moet nemen van al deze mensen.