In vlotte schetsen zet Philip Snijder zijn jeugd op het volkse Bickerseiland neer. De eenheid van de schetsen wordt naar het einde toe steeds sterker. De hoofdpersoon wijkt af van zijn omgeving, omdat hij goed kan leren. Maar met een beetje drank op (zijn eerste CB-tjes) kan hij toch helemaal meezwingen op een groot familiefeest) Zijn buitenbeentjesperspectief wordt naar het slot toe overtuigend gespiegeld door de positie van zijn vader die er ook niet helemaal bijhoort. ( )

Een prachtig boek over een jongen die opgroeit op Bickerseiland in een gesloten gemeenschap. Zijn wereldje is klein en toch ontworstelt hij zich aan het milieu waar hij in leeft. Een aantal van zijn belevenissen wordt beschreven, soms heel spannend (pijltje in zijn hoofd en de epileptische aanval van zijn vader), soms humoristisch. Knap hoe de onvrede van zijn vader is verwoord, subtiel maar ondertussen. ( )

Het Bickerseiland is de achtergebleven geisoleerde volkswijk van Amsterdam waar de jongen uit het verhaal in jaren zeventig opgroeit, temidden van zijn "asociale" en armoedige familie. Het is een kleine wereld. Het eiland wordt alleen bij hoge uitzondering verlaten. Het besef, dat hij de opmerkelijke gemeenschap waar hij, als buitenbeentje (hij kan goed leren), onmiskenbaar deel van uitmaakt op een dag zal moeten verlaten stemt hem weemoedig ( )

Prachtig verhaal over een jongen die opgroeit op het Bickerseiland. Het speelt zich af in de jaren 60 van de vorige eeuw. Maar flower power, hasj, popmuziek is nog helemaal niet doorgedrongen in deze volkswijk. ( )

Met veel gevoel voor sfeer geschreven. Het speelt zich af in een Amsterdamse volksbuurt, ik denk in de zestiger jaren. Er zijn natuurlijk heel veel boeken geschreven over de kindertijd, maar deze springt er voor mij uit vanwege de detailbeschrijvingen van de woonomgeving en het psychologisch inzicht. Deze schrijver blijf ik beslist volgen. ( )