Ik was blij verrast door dit boek dat ik al een hele poos op de boekenplanken heb staan. Het speelt zich af in 1929 en 1930 en geeft de gevolgen van de grote bank crash op Wall Street weer die toen was. Honora Willard trouwt met Sexton Beecher hoewel zij hem eigenlijk niet goed en te kort kent. Samen huren zij een zomerhuis aan de kust van New Hampshire. Ze besluiten het huis op te knappen en Sexton koopt het ook. Daarbij is hij niet helemaal eerlijk bij het krijgen van een hypotheek. Sexton raakt door de crash zijn baan kwijt als verkoper van typemachines en de voorloper van een kopieerapparaat. Ze zitten dan ineens zonder geld. Sexton kan alleen maar werk vinden in een fabriek waar stof wordt gewoven. Dat vind hij ver onder zijn niveau, maar hij kan niet anders. Voor het werk moet hij door de week in een kosthuis wonen en Honora is dan alleen in het huis aan zee. Zij blijft het huis op knappen en krijgt een passie voor de kleine stukjes gekleurd glas die ze op het strand vindt. Ze sluit vriendschap met een andere vrouw die ook alleen in zo'n huis woont. Vivian. Vivian is een welgestelde dame die haar zomers al jaren op deze plek doorbrengt, maar nu heeft zij daar haar eigen huis. Ondertussen groeit de afstand tussen Honora en Sexton en hun huwelijk wordt danig op de proef gesteld.
Als de werknemers van de fabriek steeds minder gaan verdienen, besluiten zij te gaan staken. In het weekend komt de hele groep uit het kosthuis wonen in het huis aan het strand. Een van hen is Quillen McDermott die de jonge knul Alphonse onder zijn hoede heeft genomen. Ook Honora en Vivian raken erg op de jongen gesteld.
Als de hele groep in het weekend naar het zomerhuis komt, zorgt Vivian voor het benodigde eten en de weekenden worden een heerlijke afwisseling voor de uitgehongerde mannen. Maar dan wordt de staking door de politie en beveiligingsmensen met harde hand neergeslagen.

Het bijzondere aan dit boek is dat het zo prachtig onder worden wordt gebracht. Je voelt de mensen naar elkaar groeien en in sommige gevallen ook uit elkaar. In korte hoofstukjes zijn de hoofdrolspelers steeds om en om aan het woord. Ik had echt het gevoel dat dit boek een goed beeld geeft van die tijd en het effect dat de crisis op een kleine gemeenschap kan hebben. ( )

I registered this book at BookCrossing.com!
http://www.BookCrossing.com/journal/14428542

One of Shreve's better novels.

Honora and her new husband move into an older house by the sea. Full of hope for her future, Honora industriously works on the house, which the couple is buying. Her husband, Sexton, is not of the same character. He is a traveling salesman who sells typewriters. For a while, Honora travels with him, demonstrating the typewriters, helping with the sales.

Sexton is less interested in working on the house, more interested in pursuing his dreams of more money, better cars. When he falls on harder times he does not adjust well, finally finding a job in the nearby city. But the workers at the loom factory are striking.

Honora becomes involved in the town's conflict, in the process meeting men and women and a boy, Alphonse, who seems to be on his own. She is impressed with McDermott, a man with his own burdens, and she, along with a rich neighbor, takes risks.

A lot of character development here, and I became fond of Honora and McDermott and Alphonse. Shreve avoids a sappy story or perfect resolution, which I appreciate. ( )

This book took me a while to get into. At first, I didn't like some of the characters but then the more I kept reading, the more involved I got into their lives. Of course, it really got interesting when they all found each other and were involved in what was happening at that time in history. This really opened my eyes to the textile mills and unions. I had no idea that back in 1930, people were massacred because they chose to strike or help those that were striking. This was in America! This book became fascinating. ( )

I loved that Honora loves sea glass, but her new husband thinks it is trash. To Honora they were broken shards of colored glass that were discarded but the sea had made it strong and beautiful.

Vivian, a friend that Honora met on the beach was smart, sassy and wise. Vivian can see a way to the future and she valued friendship as it should be.

Sexton sees everything as money or potential money. He is a typewriter salesman, smooth talker but not completely honest. Sexton does not how to adapt with adversity. He is only for himself not for others. When he lost his sales job he finally gets another one at the textile mill. He never accepted the change in his after the stock market crash.

McDermott cared about people and when the little mill boy, Francis' mother dies, he takes him under his wing. He is very caring and I kept wishing that Honora and he were married instead.

My heart went for Francis, his mother was to my father's. In the Great Depression, families were divided up between the relatives.

I loved this and the only thing that was difficult was introduction of so many characters all at once at the beginning. But I took notes and it all fit together. I would have liked a longer ending too. Just make sure that the characters were all settled down! ( )

In a small beach town in 1929, a young wife and husband, Honora and Sexton, move into a fixer upper. A young rich woman named Vivian suffers a bit of ennui. A mill worker, McDermott, gets involved with starting a union and looks out for eleven-year-old Alphonse. Each of these characters are so different, yet we see parts of the story of that one year from each point of view as they intersect and weave in and out of each other's lives.

Though I'm familiar with Anita Shreve's name and some of her bestselling titles, I've never read any of her works so I have nothing to compare this particular piece of historical fiction to. From what I've read, the house on Fortune's Rocks comes up in a couple of her titles. It's set in a fictional town but based on a real place, and details of the seaside, hints of the Depression, and the reality of mill work were rendered well. But I think the best part of this story, for me, was that Shreve takes fallible characters and makes their ordinary lives epic. You feel so deeply for them as they get pounded by the surf of life, yet come out on the other side much like the sea glass Honora collects. ( )