De mug op de brug. Annie M.G. Schmidt, tekeningen: Noëlle Smit.

Een versje van meer dan 60 jaar oud hip en hedendaags maken met ‘gewoon maar wat tekeningen’, dat kan enkel Noëlle Smit. Dat het versje eeuwigheidswaarde heeft is dan weer te danken aan het grenzeloos grote talent van Annie. Als fan van beide dames (In de tuin van Smit, alles van Schmidt) was ik super blij toen ik zag dat dit boekje er aan kwam, en het stelde niet teleur.

Het versje (oorspronkelijk verschenen als: De brug bij Breukelen) is ongetwijfeld gekend, de grappige, gedetailleerde illustraties tillen het naar een nog hoger niveau.
Grappig zijn vooral de accenten die typisch van nu zijn: mensen met een telefoon aan hun oor gekleefd, een opblaasbare flamingo, een baardige hipster op een koersfiets,… Het contrast met de ouderwetse taal geeft vonken.

Een boek voor jong om te ontdekken, voor oud om te herbeleven en voor iedereen daar tussen: om te koesteren. ( )