Mi-ja and Young-sook, two girls living on the Korean island of Jeju, are best friends who come from very different backgrounds. When they are old enough, they begin working in the sea with their village’s all-female diving collective, led by You g-sook’s mother. As the girls take up their positions as baby divers, they know they are beginning a life of excitement and responsibility similitude- but also danger.
Despite their love for each other, You g-sook and Mi-ja find it impossible to ignore their differences. The story takes place over many decades, beginning during a period of Japanese colonialism in the 1930s and 1940s, followed by WWII, the KoreanWar,through the era of cell phones and wet suits for women divers. Little do the two friends know that the outside forces will push their friendship to the breaking point. ( )

A deeply honest and brutal story of life and death and above all friendship.
I loved the themes of forgiveness, because for me too often, forgiveness is portrayed too easy. Too one-sided. "This person hurt me, but I love them so I forgive them." Sometimes you are allowed to be angry and allowed to not forgive. Almost always it is two sides hurting. At one point we do forgive, and sometimes it is too late. But that is okay, because that is life.
Never have I read a book, that made it more clear, that life does not have to be nice, to go on and hold beauty. It is such a messy thing. ( )

Zelfs wie vroeger goed heeft opgelet bij de topografieles zal moeite hebben om het eiland Jeju op de kaart aan te wijzen. En met een oppervlakte van meer dan de helft van Nederland is het geen klein eilandje te noemen. Toegegeven, het ligt best een eind hiervandaan, ten zuiden van Zuid-Korea. Het is bij toeristen bekend vanwege de grote vulkaan, bij militairen om zijn strategische ligging precies tussen China en Japan in en bij antropologen door de matrifocale cultuur en de ‘haenyeo’ (vrouwelijke duikerscollectieven). Dat laatste is wat in eerste instantie de aandacht trok van schrijfster Lisa See (1955), een Amerikaanse schrijfster met (deels) Chinese wortels. Ze schreef al 12 boeken, deels historische romans, deels detectives, bijna altijd met een Aziatisch thema. Haar werk is slechts voor een klein deel in het Nederlands vertaald. Zo heeft ‘The Island of Sea Women’ (2020) geen Nederlandse vertaling. Dat is jammer, want het zou zeker geschikt zijn voor lezers van een boek als ‘Pachinko’ van Min Jin Lee.

‘The Island of Sea Women’ volgt - grotendeels chronologisch - het levensverhaal van Young-sook, die rond 1925 wordt geboren op Jeju. Nadruk ligt op de jaren ‘30, ‘40 en ‘50. Rode draad door het verhaal heen is Young-sook’s vriendschap met Mi-Ja, die lange tijd als een zusje voor haar is tot een vreselijke gebeurtenis hen uit elkaar drijft. Zullen zij zich ooit weer met elkaar verzoenen? Young-sook vertelt haar levensverhaal grotendeels zelf, in ik-perspectief. Een paar korte hoofdstukken tussendoor zijn geschreven in zij-perspectief en vinden veel later in de tijd plaats, in 2008. Die hoofdstukken geven een mooi beeld van de veranderingen die op het eiland hebben plaatsgevonden.

De achtergrond speelt in dit boek een prominente rol: er is veel aandacht voor het dagelijks leven van de duiksters. Young-sook wordt al als tiener leerling-duiker in één van de duizenden 'haenyeo’ op Jeju. Haenyeo zijn traditionele duikerscollectieven van vrouwen die, zonder zuurstoftanks, duiken naar schaaldieren, octopus en kleine vissen. Met de opbrengst van hun werk verdienden de vrouwen hier traditioneel het hoofdinkomen, terwijl de mannen voor de kinderen zorgden. Daarnaast is er in het boek veel aandacht voor de politieke ontwikkelingen in Korea in de 20e eeuw, van de Japanse bezetting en de Tweede Wereldoorlog, tot de Korea-oorlog en de Koude Oorlog die allemaal flinke impact hadden op de eilandbewoners. Die geschiedenis is hier in Nederland niet breed bekend en het was behoorlijk schokkend te lezen hoe tienduizenden mensen op Jeju zijn vermoord alleen maar omdat ze voor hun rechten opkwamen of gelieerd waren aan mensen die dat deden.

De schrijfster deed 8 jaar onderzoek deed naar de geschiedenis en cultuur van Jeju. Ze bracht ook tijd door op het eiland en interviewde er vele oudere duiksters (jonge duiksters zijn er bijna niet meer, het is een uitstervende cultuur). Het is duidelijk -misschien iets té duidelijk - dat zij enorm haar best gedaan om al die opgedane kennis in het boek te verwerken. Dat maakt dat het boek een behoorlijk hoge informatiedichtheid heeft en je er veel van opsteekt. Maar het is tegelijk ook de zwakte van het boek, omdat het plot daardoor soms wat ondersneeuwt en je bij vlagen het gevoel hebt non-fictie te lezen. Evengoed een aanrader, vooral omdat het boek een wereld voor je opent waar je waarschijnlijk helemaal niks over weet. ( )

2023 LOL BOOK CLUB

I really enjoyed learning about a bit of history entirely unknown to me. The book seems well-researched, personally so, and deeply meant. I think the story was well done, and while this is not my favorite type of novel, I did want to keep reading and liked several bits. I'm definitely someone who would prefer to read the research materials and interview transcripts, and would've taken more 'dragging' sections and less plot. ( )