Ik had net een heftig emotioneel boek gelezen toen ik hieraan begon en het stroeve en ietwat treurende begin maakte dat ik al heel snel geen zin meer had om te lezen. Daarom stopte ik om even iets luchtigs tussendoor te lezen. Daarna had ik weer zin in dit boek en heb ik het in één ruk uitgelezen.

Het verhaal op zich was intrigerend genoeg, maar de manier waarop het geschreven is, vooral in het begin, vond ik echt niet geweldig. De zinnen waren te lang (teveel komma's en bijvoeglijke naamwoorden) en het eerste deel had de helft korter moeten zijn. Dan had ik waarschijnlijk die pauze niet nodig gehad. Het is dat anderen zeiden dat het echt beter werd dat ik weer ben begonnen. Ze hadden overigens gelijk, het werd ook beter.
De plot was interessant en werd beter uitgewerkt naarmate het verhaal vorderde.

Morgen is het schoolvoorbeeld van trouwe hond en zijn baasje vond ik totaal oninteressant als goeierik met schuldcomplex. Vilder was echt het enige interessante karakter en bleek gecompliceerder dan gedacht. Eigenlijk de enige in het verhaal die wat karakterontwikkeling doormaakte. Ik had graag meer willen weten over bijv. Jacobina maar andere mensen bleven echt erg vluchtig wat op zich logisch kan zijn als je zo lang leeft, maar het maakt het verhaal niet interessanter.

Al met al een interessant boek, maar niet echt goed geschreven. ( )

Dit verhaal over een hond die door een magische stof heel oud wordt en zijn baasje zoekt, begint eerder stroef maar leest steeds vlotter tot je uiteindelijk in het verhaal gezogen wordt. Het boek wordt aangeprezen als een reis door de geschiedenis maar deze rol vervulde het voor mij niet, ondanks de kl(g)eurrijke beschrijvingen. Toch was het boeiend om het relaas te lezen vanuit het standpunt van de hond en zijn mateloze bewondering voor z'n baasje. ( )

This was a such a good read. The fantastical story of a dog and the human that bestowed internal life onto both of them. Being a dog owner, if I had that power I would use it on my dog too. Well, to be honest, maybe not the current stubborn beast, Miss Lola, but for sure on the Golden Retriever I lost 10 years ago, Miss Luna. She was a soulmate.

The author gives a marvelous account of history through the ages.
The chapters alternate between the late 1880's and the 217 years before that. All through the eyes of the dog. Don't think cheesy mystery or romance-think beautiful writing with joy and sadness and all of life's love and heartaches.

I loved it. If you are an animal lover, I know you will too. ( )

This is quite the unique book, truly. Told in the voice of Tomorrow, who is a dog, we go on a centuries long trip with him and his owner Valentyne. They are both immortal due to a potion Valentyne concocted whilst on a trip to Arabia. Also immortal, is a sinister man who is always in pursuit of them and, for who some reason, Valentyne wants to avoid.
One fine day, Valentyne disappears in Venice, leaving Tomorrow behind to wait for him for over a century. After 127 years, Tomorrow decides to leave his waiting spot to go and find his master.
This story is the incarnation of loyalty and love in its purest form. The kind of loyalty and love only a dog is capable of.
Exciting, funny, adventurous and teary, this is one story not to be missed. ( )

Een mooi boek dat een beetje stug en moeizaam op gang komt over een hond, die Morgen heet. Hij is gescheiden van zijn baasje en gaat naar hem op zoek. Die zoektocht duurt maar liefst 400 jaar, want Morgen en zijn baasje zijn door een magische stof onsterfelijk geworden. De zoektocht brengt Morgen op veel verschillende plaatsen, zoals Venetië, Londen, Brussel, Waterloo en in Oost-Europa. Damien Dibben heeft een mooie stijl van schrijven en woordgebruik die een beetje doet denken aan Carlos Ruiz Zafón. ( )