Alsterdal skriver bra. Det är spännande och välskrivet. ( )

Helene, die al jaren vervreemd is van haar oudere zus Charlie, krijgt op een dag te horen dat haar zus zelfmoord heeft gepleegd. Bij het afwikkelen van haar begrafenis en zaken raakt Helene ervan overtuigd dat haar zus misschien toch is vermoord. Waarom vertrok ze opeens naar Buenos Aires, waar hun eveneens verdwenen moeder voor het laatst was gesignaleerd. Geleidelijk aan ontstaat er een zeer gespannen situatie, waarbij de vuile oorlog in Argentinë een belangrijke rol gespeeld lijkt te hebben. ( )

En kvinna faller ut från ett fönster. Polisen avslutar fallet som självmord. Systern blir informerad och accepterar det som hänt. Hon har dolt för sin man och barn om sin bakgrund. Mamman som försvann i Argentina, pappan som tappade fotfästet och försvann in i alkoholmissbruk och den utagerande storasystern med psykiska problem. När vittnen säger att det finns en mystisk man involverad i dödsfallet börjar systern nysta i sitt förflutna. Kapitlen är korta och berättarperspektivet skiftar. Det är riktig bladvändare till spänningsroman där det är svårt att sluta läsa. ( )

Als Helene zich met haar gezin opmaakt voor het grote vreugdevuur dat in de Walpurgisnacht zal worden ontstoken, bereikt haar het bericht dat haar zuster Charlie dood. Ze is uit haar appartement op de elfde verdieping naar beneden gevallen. De politie is ervan overtuigd dat het om zelfmoord gaat en stopt het onderzoek. Helene wordt achterdochtig als zij aanwijzingen vindt die er op duiden dat Charlie misschien helemaal geen zelfmoord heeft gepleegd en haar vader, een dakloze, verslaafde muzikant, haar vertelt dat hij Charlie op de avond van haar overlijden met een onbekende man heeft gezien. En er zijn vragen. Waarom is Charlie vier weken voor haar dood naar Buenos Aires gereisd? Hield deze reis verband met hun moeder die jaren geleden spoorloos is verdwenen? Helene wil het raadsel ontrafelen en gaat op zoek naar antwoorden.

Geef me je hand is de derde thriller van de Zweedse schrijfster Tove Alsterdal (1960). In een bedachtzame, goed verzorgde stijl schrijft zij een kundig geconstrueerde thriller die zich naarmate het verhaal vordert ontwikkelt tot een boeiende misdaadroman. Gebeurtenissen, gedachten en gevoelens worden overtuigend en aangrijpend beschreven. De personages zijn goed uitgewerkt en spreken tot de verbeelding. De sfeertekeningen in het verhaal zijn beeldend en dat geldt met name voor de gedeelten van het verhaal die zich in Zuid Amerika afspelen. Wat tijdens de dictatuur in Argentinië is gebeurd wordt uitermate goed gedocumenteerd en herinnert de lezer er nog een keer aan dat een leven in vrijheid een groot goed is. Alleen al het bezit van een verkeerd boek kon aanleiding zijn om mensen op te pakken en te onderwerpen aan onvoorstelbare gruwelijkheden.

Spannend wordt het verhaal nergens maar het is daarentegen wel heel erg boeiend. Hoewel het bevolkt is met veel personages en het perspectief steeds wisselt, is Geef me je hand dermate kundig in elkaar gezet dat het overzicht altijd behouden blijft. Tove Alsterdal toont hier haar grote talent. De ontknoping van het verhaal is geloofwaardig. Diep in je hart zou je willen dat Helene's verhaal anders zou aflopen maar er is maar een uitkomst bevredigend en dat is de uitkomst die de schrijfster heeft gekozen. ( )