https://nwhyte.livejournal.com/3784378.html

This is mostly a collection of poems by Gaiman's daughter Maddy, then aged eight, with some proud parental commentary. They're about as good as you would expect from an eight-year-old in a literary household. ( )

Het was een Humble Bundle (https://www.humblebundle.com/ ) met allerlei afwijkende uitgaves van werk van Neil Gaiman waar dit boekje van zijn dochter Maddy Gaiman tussen zat.
Dit e-boek laat zien dat dit het 41ste exemplaar van de 100 is en is gemaakt door de achtjarige Maddy. Met wat hulp van haar vader Neil en zijn editor Lorraine Garland.

Bij het lezen voelt het als heel privé, iets wat nooit bedoeld is geweest voor het grotere publiek. En toch is het ook weer hartenstelend door de oprechte moeite die Maddy gedaan heeft om deze gedichten, brieven en verhalen te schrijven.

Het riep ook warme herinnering bij mij op aan de vele gedichten die ik als kind heb geschreven en waar ik er nog een aantal van heb. Dezelfde manier van zinnen maken, herhalen en dwangmatig rijmen. Misschien is dat wel iets universeels in kinderen.

Ontroerend vind ik ook de antwoordgedichten die Neil op de brieven van zijn dochter schrijft. Het is duidelijk dat hij weinig thuis is en ze elkaar missen.

Geen must, wel leuk. ( )