HALIC, DE LOTGEVALLEN VAN EEN ZEEHOND; Ewan Clarkson

De grijze zeehond is wel een van de aanvalligste dieren die de schepping heeft voortgebracht, en Halic was in dat opzicht geen uitzondering. De eerste weken van zijn bestaan ontbrak het hem, omringd als hij was door moederlijke zorgen, aan niets en leidde hij op hun rotsige eiland voor de kust van Wales een heerlijk leventje. Maar op een stormachtige dag, toen het strand blank kwam te staan en het gevaar niet denkbeeldig was dat hij te pletter zou worden geslagen tegen de rotsen, werd hij door een hoge golf meegesleurd en kwam hij in open zee terecht; zijn moeder was nergens meer te bekennen. Van die tijd af moest het nog onbeholpen jong zich dus maar zien te redden; zijn leven werd één groot avontuur, met alle geneugten en gevaren van dien. Al tuimelend en buitelend in de stromingen ontdekte Halic waar hij voedsel kon vinden en leerde hij haaien, orka's en menselijke wezens te slim af te zijn; vooral met die laatste soort wist hij nooit waar hij aan toe was. Maar bij al die ontmoetingen, zowel in zonovergoten als in donkere wateren, blijkt nog weer eens overduidelijk hoezeer alle levende wezens van elkaar afhankelijk zijn. Natuurvrienden en liefhebbers van een vlot geschreven avonturenverhaal zullen onze Halic op zijn omzwervingen ongetwijfeld geboeid volgen.

UIT NAAM VAN AL DE MIJNEN; Martin Gray

Toen Martin Gray veertien jaar was, speelde hij in het park in de omgeving van zijn ouderlijk huis, net als alle andere jongens. Hij ging naar school, speelde krijgertje bij de rivier die dwars door de prachtige stad liep, en kibbelde met zijn broertjes. Het was een zeer warme zomer dat jaar. Het leven was plezierig. Hij was een jongen als alle andere. Maar een maand of wat voor zijn vijftiende verjaardag was hij een vogelvrij verklaarde, een leugenaar, een dief, zelfs een moordenaar. Hij had geleerd te bedriegen, om te kopen, zijn leven dagelijks in de waagschaal te stellen, altijd en eeuwig in de schaduw te leven. Want het jaar van die lange, hete zomer was 1939, Martin was van joodse ouders, Martins huis stond in Warschau. Hij wist zich in leven te houden, en vocht voor de zijnen. Hij onderging martelingen, leed honger, en ervoer de verschrikkingen van het concentratiekamp Treblinka. Hij zag zijn familieleden één voor één weggaan, de dood tegemoet. Hij wist te ontsnappen, keerde terug naar huis, vocht mee in de gruwelijke Warschau-opstand. Hij was alleen, en hij bleef in leven. Hij leeft nog steeds. Intussen is er een mensenleeftijd verlopen, een mensenleeftijd waarin een tweede gezin, door hemzelf gesticht, eveneens op zo tragische wijze omkwam. Hij is weer alleen, alleen met zijn smartelijke herinneringen. Maar iets in hem weigert eenvoudig bij de pakken te blijven neerzitten, getuige ook zo menige bladzijde van zijn boek, waarin hij als overwinnaar te voorschijn treedt. Martin Gray moet wel met een formidabele geestkracht bedeeld zijn dat hij, niettegenstaande zijn gruwzame ervaringen, zijn levensweg met opgeheven hoofd vervolgt. Een voorbeeld dat bewondering afdwingt. En het is een bemoedigende gedachte, dat er nog zulke helden in ons midden leven.

VADER... EN WIJ; Clarence Day

Toen Clarence Day zijn herinneringen aan zijn ouderlijk huis, en met name aan zijn vader, op papier zette, kon hij niet vermoeden dat zijn boek een wereldsucces zou worden en dat het gelijknamige toneelstuk niet minder dan acht jaar op Broadway zou lopen. Op het eerste gezicht is het ook een vrij alledaags gegeven: een vader met een onverwoestbare levensvreugde, een moeder die wanhopig tracht hem naar haar hand te zetten, en hun vier roodharige, ondeugende zoons. Maar Clarence Day sr. was een uitzonderlijke figuur: een luidruchtige, heetgebakerde, eigenzinnige doch in de grond doodgoeie man, die onder alle omstandigheden wist wat hij wilde en zich daar niet van af liet brengen, hetgeen menigmaal tot de meest komische situaties leidde. Het is een hartverwarmend boek. Want al leefde Clarence Day sr. in een andere tijd, en al is niet iedere vader zo strijdlustig en onverzettelijk als hij, toch hebben alle vaders iets met hem gemeen en zal er geen gezin te vinden zijn waar situaties, zoals in huize Day voorkwamen, de rust niet bij tijd en wijle verstoren.

PAULUS, DE LEEUW GODS; Taylor Caldwell

Vanaf zijn vroegste jeugd was Saulus van Tarsus een uitzonderlijke figuur. Zelfs zijn diep gelovige vader, die verlangend uitzag naar de komst van de Messias, was af en toe geschokt wanneer hij merkte hoezeer Saulus bezeten was van de wens: Gods wil te leren kennen. Saulus, die wij kennen als de apostel Paulus, kwam uit een voorname en rijke familie. Als volwassen man was hij een vrome jood, een Romeins burger en een tijdlang belast met de uitvoering van de Romeinse wetten. In de vaste overtuiging dat Christus een bedrieger en een godslasteraar was, maakte hij jacht op diens weerloze volgelingen en strafte hen zonder mededogen. Totdat er een grote verandering in zijn leven kwam, en Gods wil hem ten langen leste duidelijk werd. Taylor Caldwell bezit de bijzondere gave, grote figuren uit de bijbel overtuigend af te schilderen als bezielde, levende mensen - met zeer menselijke gebreken en hartstochten. In deze laatste roman beschrijft zij de hevige zielsconflicten en de uitbundige vreugden die de apostel Paulus op zijn speurtocht naar het geloof heeft gekend.

Bron: Readers digest *