Από τα πιο δύστροπα βιβλία φιλοσοφίας. Ήταν ο συγγραφέας; Ο μεταφραστής; Ο Σπινόζα; Εγώ; ( )

Degelijke, schoolse introductie tot Spinoza, die meteen de zwakte van het systeem bloot legt: de veronderstelde overeenstemming van onze 'adequate voorstellingen' met de realiteit. Een overeenstemming die teruggaat op de twee attributen van de ene substantie: denken en uitgebreidheid. Aangezien deze beide attributen de essentie van de ene substantie bevatten, is er tussen hen een volledige overeenstemming.

Met een wat vreemde nabeschouwing over Spinoza's nalatenschap ( )

NBD|Biblion:
Deze inleiding tot de Nederlandse filosoof (1632-1677) dient zich terecht aan als niet meer dan een schets: het wil de contouren geven van een complex denksysteem in een eenvoudige taal. In deze poging is de schrijver geslaagd. Hij erkent overigens zelf dat de substantietheorie niet geheel toegankelijk wordt en dat de paragraaf over God wel tweemaal gelezen moet worden. Wie eerder met Spinoza kennis heeft gemaakt, zal zich hierover niet verbazen. Zijn ontegenzeggelijke grootheid gaat gehuld in een heel moeilijke taal. Scruton opent met een schets van leven en karakter. Daarna behandelt hij de filosofische achtergrond, vooral de aristotelische en scholastieke metafyscia, Grotius, Hobbes en de cartesiaanse revolutie. Goeddeels aan de hand van de Ethica volgen dan paragrafen over god, de mens, vrijheid, de staat. Een kort essay over Spinoza's nalatenschap sluit af. De vertaling is goed; de bibliografie aangepast. Een goede gids; deel uit een reeks inleidingen tot belangrijke filosofen.

Scruton schreef met zijn boek over een Kant een geweldige inleiding, dat is hierbij iets minder gelukt maar dat kan aan de complexe materie liggen. Toch een goede inleiding op de ideeen van onze eigen lenzenslijper. ( )

I really liked this book, it was very clear and easy to read. It summarizes the points quite eloquently.

"Our modern inability to answer [the basic questions explored by Spinoza] accounts for our modern reluctance to confront them, which in turn accounts for our deep disorientation. What is fashionably known as the 'postmodern condition' is really the condition of people who, having given up on their fundamental anxieties, find it easier to conceal them."

"For Spinoza, mind and body move in parallel. Every change in bodily power is also a change in mental power and vice versa... Thus, bodily injury, which reduces our body's power of acting, has its mental parallel in pain, which reduces our power of thinking. Our emotional life stems from this close complicity of mind and body. The mind strives to imagine those things that enhance the body's power, and to blot out the images of adversity and failure. But the influence is reciprocal, and the more inadequate our understanding, the more the body and the external causes that afflict it exert their control. We become passive when our ideas follow bodily processes of which we have only a partial understanding, and this passivity is what we mean by human servitude."

"The art of good government is to enable such people to accept a regime in which the free man may live as his conscience directs."

"Freedom can only reside in a point of view, a way of looking upon the system of necessity."

"Spinoza is right in thinking that we must strive to see the world under the aspect of eternity. There is no other release from the chain of causality than the kind of thinking that looks beyond causality, to the meaning and pattern of the whole. And when we discover this pattern, things change for us, as a landscape changes when the painter elicits its form, or sounds change when they are combined together as music. A kind of personality shines then through the scheme of things. We come face to face with God, in the very fact of his creation."

"Spinoza is right to believe that truth is our only standard, and that to live by any other is to surrender to circumstance. There is implanted in every rational being the capacity to distinguish the true from the false, to weight evidence, and to confront our world without illusions. In this capacity our dignity resides, and in committing oursleves to truth we stand back from our immediate concerns and see the world as it should be seen--under the aspect of eternity. Truth cannot be fashionable, even if it so often offends. To take truth as our guide is to ponder time and all its minions with a sceptical disfavour." ( )