Minder eentonig, personages worden boeiender, al blijft ook het vervolg vrij voorspelbaar.

De Tillermans staan er alleen voor. Ze hebben niets meer dat op een ‘thuis’ lijkt. Dicey, de oudste van de vier, heeft wel een heel belangrijk doel: ze moeten bij elkaar blijven. Maar Jarnes is te intelligent, Sammetje te wild en Maybeth te langzaam en sloom om samen in één tehuis terecht te komen. Daarom willen ze ook geen tehuis - en daarom mijden ze zorgvuldig alle officiële instanties waarbij ze hulp zouden kunnen vinden. Ze zoeken een onderdak dat meer warmte en meer vrijheid biedt. Ergens in een afgelegen kustplaatsje moeten ze nog een grootmoeder hebben. Naar wat ze gehoord hebben is dat weliswaar een stugge, mensenschuwe vrouw, maar ze gaan er toch ( )