De befaamde Britse filosoof Roger Scruton heeft een bijzondere filosofische en persoonlijke belangstelling voor de muziek. Hij verdedigt de stelling dat goede muziek méér heeft te bieden dan alleen vermaak en ontspanning. Maar juist de emotionele en intellectuele bevrediging die goede muziek schenkt, lijkt verloren te gaan. Hij vraagt zich af hoe de rijke westerse muziekcultuur behouden kan blijven in een tijd waarin de meeste muziek oppervlakkig en vluchtig van aard is en bovendien alomtegenwoordig in de vorm van muzak. Scruton denkt dat de uitweg in ieder geval in de tonale muziek moet worden gevonden, maar onder vermijding van clichés en kitsch. Commentaren van musicoloog-filosoof Vincent Meelberg en musicoloog-theoloog Martin Hoondert vullen het pleidooi van Scruton aan. Beiden proberen zij aanzetten te geven tot een bredere visie dan Scruton over wat kwalitatief goede muziek is en wat niet. Want in de woorden van Scruton: music matters.
Drie filosofische essays over de aard en betekenis van goede (klassieke) muziek.
The renowned British philosopher Roger Scruton has a special philosophical and personal interest in music. He defends the proposition that good music has more to offer than just entertainment and relaxation. But the very emotional and intellectual satisfaction that good music gives seems to be lost. He wonders how the rich western music culture can be preserved at a time when most music is superficial and ephemeral in nature and moreover ubiquitous in the form of muzak. Scruton thinks the way out should at least be found in tonal music, but avoiding clichés and kitsch. Comments by musicologist-philosopher Vincent Meelberg and musicologist-theologian Martin Hoondert complement Scruton's plea. They both try to initiate a broader vision than Scruton about what good quality music is and what is not. Because in the words of Scruton: music matters.
Three philosophical essays on the nature and meaning of good (classical) music.
Commentaren van musicoloog-filosoof Vincent Meelberg en musicoloog-theoloog Martin Hoondert vullen het pleidooi van Scruton aan. Beiden proberen zij aanzetten te geven tot een bredere visie dan Scruton over wat kwalitatief goede muziek is en wat niet. Want in de woorden van Scruton: music matters.
Samen vormen de bijdragen een gecomprimeerde en boeiende discussie over de vraag wat goede muziek onderscheidt van slechte muziek. En over de vraag wat luisteraars boeit in goede muziek. ( )