Zihni Özdil

Een bondige uiteenzetting van de Nederlandse geschiedenis omtrent racisme en segregatie. Vooral Özdil's kijk op het gebied van tolerantie, multiculturalisme en het gebrek aan publieke debat vond ik inzichtgevend. Er worden relatief veel vergelijkingen gemaakt met Amerika - vooral het argument "we zijn niet zo erg als Amerika" wordt aan de kaak gesteld - maar ik vond dat Özdil wel een erg positief beeld had van witte Amerikanen. Het had van mij wat genuanceerder gemogen. Daarnaast had ik ook graag gezien dat het racisme tegenover Aziaten in Nederland wat meer was onderzocht. Soms was het ook wat onsamenhangend en slordig geschreven, maar de belangrijke punten die worden aangekaart compenseren daarvoor. Al met al een belangrijk boek, vooral voor alle witte Nederlanders.

Mijn favoriete quote: "Tegenwoordig nemen we aan dat de geroemde Nederlandse tolerantie iets prijzenswaardig is. Maar juist vanwege tolerantie zijn minderheden eeuwenlang structureel uitgesloten. Tolerantie is namelijk een hiërarchisch concept dat ongelijkheid in stand houdt."… (lisätietoja)